Blogumu
tam 7 yıl önce bir ekim günü yazmaya başlamıştım. Bir kaç yıldır her ekim
ayının başında bu konuyu yazıyor, "Blogumun doğum günü..." diyordum. Bu
yıl "Artık yazmayayım. 10 yıl olunca hala da yazıyorsam o zaman yazarım"
dedim. Dedim demesine ama dayanamadım. Yılda bir kere bir haftayı da bloguma ayırmalıyım.
Bloga başlarken yıllarca yazacağımı, beğenileceğini ve ciddi bir okuyucu
kitlesine ulaşacağımı düşünemezdim.
Anlar,
saatler, günler, haftalar, aylar ve yıllar geçti. Aksatmadan her hafta yazdım. Her
pazar mutlaka bir yazı yayınladım. Bu güne kadar da 360'ün üstünde post oldu. Günde
100 ile 800 kişi bloguma giriyor. Ayda 5 bin civarında görüntülenme oluyor. Bu
da beni mutlu ediyor. Toplam sayfa görüntülenme sayısı da 360 bini buldu. Bu
konuda mütevazı olamayacağım. Blogum içerik olarak başarılı...
Engeloji,
malum temasal bir blog. Sadece engelli ve engellilik hakkında yazıyorum. Engelli farkındalığı meydana getirmek istiyorum. Blogumu
en çok engeli olmayanların okumasını istiyorum. Okuyup anlasınlar, nasıl
engellediklerini görsünler istiyorum. Bir gün biri okur ve engellileri yanlış
tanıdığını anlar diye yazıyorum. Engelliliğin yanlış bilinmesi, engellilerin
yanlış tanınması beni bu konuda yazmaya zorluyor.
Bloguma
bir konu bulmak için araştırma yapmayı seviyorum. Bu konuda yazacağım bir
şeyler var diye düşünmek ve bir yazı ortaya koymak beni mutlu ediyor. Ancak
bazen zaman konu seçememek ya da zaman yetersizliğinden yazmayayım dediğim
zamanlar olmadı değil. Ama bir ihmal edersem bir daha yazmak istemeyebilirim, diye
endişeleniyorum. Bu nedenle bir görev disiplini yazmaya devam ettim.
Engelli
ve engellilik hakkında araştırma yapanlar mutlaka bloguma rast geliyor. Çünkü 7
yıl boyunca engelli ve engellilik konusunda çok farklı konular yazdım. Farklı
farklı konularla hep engelliyi ve engelliliği anlattım. Bazen gündemdeki
konular ilgili olarak bloguma ilgi artıyor. 3 Aralık Dünya Engelliler Günü, 10-16
Mayıs Engelliler Haftası, Mucize filminin televizyon kanallarında yayınlanması
gibi...
Hep
yazıyor ve söylüyorum. Yazılarımın beğenilmesini mutlaka isterim. Ama asıl
isteğim engelliyi doğru tanımlayıp bir farkındalık ortaya koymak. Yazılarım
hakkında yapılan güzel eleştiriler beni mutlu ediyor. Anlaşılmak çok güzel
şey... Bu 7 yıl boyunca okuyan, takip eden, beğenen, paylaşan, eleştiren, yorum
yazan, ziyaret edenlere, herkese, arkadaşlarıma ve aileme çok teşekkür ediyorum.
ALİYE YÜCEL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder