Geçenlerde "İncir Reçeli 2" filmini seyrettim. Seyredenler bilir. Dövmeci bir kızın ilginç
aşk hikayesini anlatır. Kız, dövme yaptırmaya gelen kişilere "Bir hikayen
var mı?" diye sorar. Gelenler hep marjinal tiplerdir. Bir gün iki kadın
gelir. Genç olan "Anneme dövme yaptırmak istiyoruz..." der. Dövmeci kız
yine sorar "Annenizin bir hikayesi var mı?" Sonra ki sahnede bir gece
vakti; yaşlı kadın parkta bankta oturuyordur. Yanına bir polis gelir. Kadın
kolunu açar. Kolunda bir dövme vardır. Dövmede oturduğu mahalle, sokak, kapı
numarası ve semti yazıyordur...
Bu
sahneden sonra aklıma Müge Anlı'nın "Sevgi İzi" projesi geldi. Sevgi
İzi, Müge Anlı programında bahsettiği günden beri yazmak istediğim ama hep ertelediğim
bir konu... Filmi seyredince yazmadan olmazdı. Müge Anlı'nın programına yakınları
kaybolan kişiler geliyor. Kaybolanların bazıları da zihinsel engelli, Alzheimer
ve epilepsi hastası... Kendilerini ifade edemedikleri için yakınları çok
endişeli ediyor. Bulunması da zor oluyor.
Müge
Anlı da yıllardır; kaybolma riski taşıyan ve kaybolunca kendini ifade edemeyen bu
kişilerin yakınlarına "Keşke koluna bir telefon numarasını dövme olarak
yaptırsaydınız" derdi. Çünkü, bu tür kişiler kolunda, boynunda, cebinde
olan şeyleri çıkarma ve kaybetme riski olduğu için ancak silinmeyen bir telefon
numarası uygun olur diye düşünüyordu. Ben de hep telefon numarası zamanla değişebilir diye düşünürdüm. Bu işe bu kadar kafa yoran Müge Anlı sonunda
buna bir çözüm buldu. Herkese bir numara verilecek ve bu numara kola dövme
olarak yazılacaktı. Buna çok güzel bir isim de buldu: "Sevgi İzi".
Sevgi
İzi projesi şöyle işliyor. Önce kaybolma riski taşıyan kişiler için www.benibuldular.com'a
başvuruluyor. Yapılan kayıttan sonra orada bir rakam veriliyor. İşte verilen bu
rakam kola dövme olarak yapılıyor. Kişi kaybolursa kolundaki bu rakam yani
Sevgi İzi'ni görenler tarafından polis ya da Müge Anlı'nın ekibine
bildiriliyor. Böylece kaybolanlar yakınlarına kolayca ulaşıyor. Dövmeciler,
Türkiye hatta yurt dışında bu sevgi izlerini ücretsiz uyguluyor. Böylece bir
sosyal sorumluluk projesinin bir parçası oluyorlar.
Dövmeye
ön yargı ile bakanlar olabilir. Ancak buradaki çok farklı bir durum. Bir zaruret...
Düşünsenize bir kişi engeli ya da hastalığı yüzünden ismini bile söyleyemeyecek
durumda olabilir. Kaybolduklarında ne olacak? Yakınları onları nasıl bulacak? Eğer
kolunda bir Sevgi İzi varsa bunun sayesinde kolayca ailelerine ve evlerine
kavuşacaklar. Belki de hayatları kurtulacak. Üstelik kaybolmasalar ve buna hiç
ihtiyaç duyulmasa bile aileleri bu iz sayesinde daha rahat olacaklar.
Sevgi
İzi çok ilgi gördü. Yaptıranların sayısı gün geçtikçe artıyor. Bu arada
kaybolup da Sevgi İzi sayesinde bulunanlar da oluyor. Bu günden sonra kaybolup
da kendini ifade edemeyen kişilerin kollarına bakmayı unutmayalım. Sevgi
İzi taşıyan birini görürsek onu ailesine
kolayca ulaştırabiliriz. Müge Anlı'yı ne kadar kutlasak azdır. Çok faydalı bir
projeyi hayata geçirdi. Bu iz engellide de, engelsizde de bir iz bırakacak.
Bazılarımızın kolunda, bazılarımızın kalbinde...
ALİYE
YÜCEL
