Reuters
Haber Ajansı’nın Gazze’deki engelli öğretmenin fotoğraflarını dünya medyasına
sunmasıyla Ahmed Savaferi’yi tanıdık. Ahmed Savaferi, 2008 yılında İsrail’in hava
saldırısı sonucu her iki bacağını ve sol kolunu kaybetmiş… Tekerlekli
sandalyede hayatını sürdürüyor. 25 yaşındaki Savaferi, öğretmen ve şimdi bir ilkokulda
görev yapıyor. Tekerlekli sandalyesinde okula gidiyor ve öğrencilerine ders
veriyor. Aynı zamanda da üniversitede eğitimine devam eden Savaferi, haziran
ayında İslam çalışmalarıyla ilgili lisans diploması da alacak…
Gazze’deki
çatışma ve bombardımanlarda pek çok kişi yaralanıyor. Bunun sonucu bazıları
engelli hale geliyor. Bu nedenle Gazze pek çok engelli hikayesi barındırıyor. İşte
iki çocuk babası Ahmed Savaferi de bunlardan biri… Reuters Haber Ajansı, onu
bulup, bir gününü fotoğraflamış… Foto muhabiri Suayb Salem, çok güzel bir iş
çıkarmış… Örnek bir hayatı, bir başarı hikayesini bu fotoğraflar sayesinde bütün
dünya da öğrenmiş oldu. Fotoğrafların hepsi birbirinden çarpıcı ve etkileyici… Buraya
koymak için seçimde zorlandım.
Bedensel
(ortopedik) engellilerin özellikle de tekerlekli sandalye kullananların
yaşadığı için en büyük zorluk merdivenler Ahmed Savaferi için de sorun olmuş… Tekerlekli
sandalye ile her gün okuluna giden öğretmenin yaşadığı tek problem merdivenler…
Üst katlara çıkıp, inebilmek için merdivenlerde öğretmen arkadaşları ya da okul
görevlileri ona yardım ediyorlar. Tekerlekli sandalyesiyle birlikte onu
çıkarıp, indiriyorlar. Objektiflere yansıyan böyle bir fotoğraf da var.
Gazze
denilince akla savaş, çatışma ve karışıklık gibi ortamlar geliyor maalesef…
Ancak hayat orada da devam ediyor. Bu yüzden eğitim de gerekli… Tahmin ediyoruz
ki Gazze de öğretmen olmak zor, hele de engelli olarak öğretmenlik yapmak çok
daha zor. Ama genç öğretmen bunu başarıyor. Objektife yansıyanlara göre
Savaferi, öğrencilerini bahçeye çıkararak spor bile yaptırıyor. Her şeye rağmen
eğitime, öğretmeye yönelik çabası çok değerli. Ahmed Savaferi engel tanımıyor. Bu
yüzden ayrı bir takdiri hak ediyor.
Gazze’den
gelen hep kötü haberlerin yanında böyle azim, umut ve başarı hikayesi insana
çok iyi geliyor. Öğretmenlik başlı başına bir fedakarlık gerektiren bir meslek,
bir de bu şartlarda yapabilmek gerçekten çok daha önemli. İnsan istedikten
sonra yapamayacağı, her şartta başaramayacağı şey yok. Bunu bir kez daha
görüyoruz. İşte Ahmed Savaferi de öğretmenlik yapıyor. Hem de bal gibi yapıyor…
ALİYE
YÜCEL
