Bim Ajadi, işitme engelli bir film yönetmeni ve yapımcı...
Londra'da yaşayan Ajadi, üç yaşındayken işitme duyusunu kaybediyor. Genç yaştan itibaren sinemaya ilgi duyuyor. Yönetmen koltuğuna giden yolu kolay olmamış. Ancak kendisini neredeyse tesadüfen orada bulmuş.
Çoğunlukla müzik videosu endüstrisindeki çeşitli TV ve film yapım şirketlerindeki işler için grafik tasarımından sonra, ikincilikten kadrolu editörlüğe yükseliyor ve daha sonra bir gün, yönetmen hastalanınca kısa sürede bir müzik videosu yönetmesi istendi. Beklenmedik iş hakkında şunları söylüyor: "İşte o zaman yönetmen olarak aradığım mesleği bulduğumu fark ettim... Ve o zamandan beri arkama bakmadım!”
Çalışmalarında işitme engelli oyuncular ve ekiple çalışıyor. Onunla çalışan sanatçılar ve ekip işaret dili için çaba gösteriyorlar.
Bim Ajadi'nin çalışmaları arasında belgeseller, komediler, hip-hop draması (2020'de büyük beğeni toplayan Here/Not Here, İngiliz İşaret Dili Yayın Vakfı tarafından sipariş edildi), Hollyoaks ve Silent Witness gibi programlar var. 2020'de Bafta'nın Çığır Açan yeteneği seçildi ve kısa film geliştirmesine yardımcı olacak bir hibe sağlayan, imrenilen John Brabourne ödülünü aldı.
Ajadi, sesini değişime ilham veren hikayeler anlatmak ve yeterince temsil edilmeyenleri desteklemek için kullanma konusunda oldukça kararlı... "İşitme engellilerin oluşturduğu içerik için çıtayı yükseltmenin ve böylece bu içeriğin ana akım film endüstrisinde daha yaygın hale gelmesinin mümkün olduğuna dair köklü bir inancım var. İşitme engellileri anlatsın ya da anlatmasın, işitme engellilerin yönettiği bir yapımı mümkün olduğunca geniş bir izleyici kitlesinin izlemesini istiyorum. İzleyiciler, diğer yapımların hikayeleri kadar bu hikayelere de kendilerini bağlı hissetmeli..." diyor.
Yönetmen, ekranda gördüklerinin çoğunun onu hayal kırıklığına uğrattığını belirtiyor. “Sağır veya engelli karakterlerin yetersiz temsil edilmesinden, yanlış ve önyargılı kinayelere dayanılmasına sinirleniyorum. Çoğunlukla sağır veya engelli bir karakterin kurban olduğunu görüyoruz; örneğin kurtarılması gereken veya diğer engelli olmayan karakterler için sorun yaratan biri. Bu, yalnızca engellilik fikrini olumsuz biçimde desteklemeye hizmet eden olumsuz ve son derece yanlış bir klişedir. Bu, bir yönetmen olarak en büyük motivasyonumu etkiledi...” diye açıklıyor.
ALİYE YÜCEL
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder