Guzaarish'i
izlerken "Bir ötanazi filmi daha..." dedim. 2010 yapımı bu filmi,
İçimdeki Deniz filmine çok benzettim. Guzaarish filmi için Bollywood yapımı bir
Mar Adentro (İçimdeki Deniz) dersek yanlış olmaz. Aynı onun gibi kaza sonucu
kötürüm olan bir adamın ötanazi isteğini işliyor. Ötanazi konusunu ele aldığı
için çok dramatik olduğunu düşünmeyin. Aynı zamanda eğlenceli bir film...
Filmin yönetmeni Sanjay Leela Bhansali. Bhansali, çok ses getiren Black
filminin de yönetmeni... Başrollerinde ise Hint sinemasının iki ünlü ismi:
Hrithik Roshan ve Aishwarya Rai Bachchan var.
Filmin
konusuna gelince şöyle; Ethan Mascarenhas (Hrithik Roshan) ünlü bir sihirbazdır.
Merlin lakabını almıştır. Bir gösteri sırasında kaza geçirir. Kaza sonucunda boynundan
aşağısı felçli hale gelir. Ethan evinden hiç çıkmadan, ancak yaşama sevgisini de
kaybetmeden 14 yıl böyle yaşamıştır. Engellilere destek olmak için kitaplar
yazmıştır. Bir radyoda da ilgiyle dinlenen bir program yapmaktadır. 12 yıl boyunca
ona güzeller güzeli hemşiresi Sofia (Aishwarya Rai Bachchan) bakmış, onun her şeyi
ile ilgilenmiştir.
Yıllar
geçtikçe genç adamın durumu kötüleşmekte, iç organları iflasa doğru
gitmektedir. Bu yüzden yaşadığı hayata bir son vermek ister ve ötanazi için
mahkemeye başvurur. Avukatlığını da yakın arkadaşı Devyani üstlenir. Ancak,
Hindistan yasaları ötanaziye izin vermez. Böylece davayı kaybeder... Ancak
ötanazi fikrinden vazgeçmez. Diğer yandan Omer isimli bir genç Ethan'dan
sihirbazlık dersi almak için gelir. Ethan, bildiği bütün sihirbazlık sırlarını
ona öğretir...
Ethan,
ötanazi isteyen bir kişi olarak çok hayat dolu... Espriler yapıyor. Gülüyor,
güldürüyor. Gözleriyle ne çok şey anlatıyor. (Göz demişken, Ethan ve Sofia'nın
gözleri inanılmaz güzellikte...) Karizması müthiş. Sevgi dolu... Film boyunca
ötanazi fikirden vazgeçmesini bekledim. Çevresindeki herkes ona çok iyi
davranıyor. Seviyor, seviliyor... Ondan bıkan hiç kimse yok. Üstelik çok da iyi
bakılıyor. "Neden ölmek ister ki? Neden ecelini beklemez?" diye
düşünmeden edemiyor, insan...
Guzaarish;
senaryosu, oyunculukları, görüntüleri, müzikleri oldukça güzel bir film. İlgiyle
izlenecek ve üzerinde düşünülecek türden... Çok etkileyici sahneleri var. Garip
bir hüzün bırakıyor. Oyuncuların enerjileri yüksek... Çeşitli duygular yaşatan
repliklerle dolu... Koşulsuz sevmeyi ve şükretmemiz gereken ne çok şey olduğunu
anlatıyor. Ben bir engelli hikayesi olarak baktım. Büyük ve gerçek bir aşk
hikayesi aslında...
Gelelim
ötanaziye... Durum ne olursa olsun ötanaziyi desteklemem mümkün değil. Başta
inancıma ters... Hayata da asla Ethan gibi bakmam, bakamam... Ben de onun
çevresindekiler gibi bu isteğinin yanlış olduğunu düşünürüm. Ancak bazı
sahneleriyle engelli çaresizliğini öyle güzel ortaya koyuyor ki... İnsan ister
istemez empati yapıyor. Tabii bizim bundan alacağımız ders; bu çaresizlikten
kaçmak yerine, sabırla hayatı sürdürmek olmalı... Ve her şeye rağmen hayat
devam etmeli...
ALİYE
YÜCEL
