> Engeloji : MİNİK AHSEN'İN HİKAYESİ

Translate

22 Aralık 2013 Pazar

MİNİK AHSEN'İN HİKAYESİ


Ahsen, tekerlekli sandalyede bir kız çocuğu... Ateşli bir hastalık geçirdiği için her iki bacağı da tutmuyor. Bu nedenle hayatını tekerlekli sandalyede sürdürüyor. Bazı kimseler hayatını tekerlekli sandalyede geçiren kimseler için "tekerlekli sandalyeye mahkum" diyor. Oysa Ahsen bu tabirden hiç hoşlanmıyor. O hayatını tekerlekli sandalyede sürdürdüğünün bilinmesini istiyor...

Ahsen, küçük yaştan beri durumunun farkında ve bunu kabullenmiş bir çocuk... Yürüyemese de tekerlekli sandalyesiyle okula gidiyor. Günlük yaşantısında zaman zaman (mimari engellerden dolayı) zorlansa da yaşantısını sürdürüyor. Ailesi, arkadaşları ve öğretmeni onu çok seviyor ve yardımcı oluyorlar... Sınıfı okulun giriş katında, okulunun girişinde bir kaç basamak merdiven var. Bu nedenle Ahsen'in okula başladığı yıl, tekerlekli sandalyesiyle rahatça girebilmesi için girişe rampa yapılmış... Ahsen, mutlu ve çok başarılı bir çocuk...

Genelde normal insanlar (!) bazen Ahsen'e acıma ya da küçümsemeyle baksa da o kendisine  farklı bakmamalarını, ilk tanışmada herkese nasıl davranılıyorsa ona da öyle davranmalarını istiyor. Tekerlekli sandalyede yaşasa da ekstra bir ilgiyi ya da dışlanmayı istemiyor.


Tekerlekli sandalyede olduğu için “sakat, aciz" gibi etiketlerle, acıyarak yaklaşılmasını ve acıma hissi veren ses tonu ile konuşmalarını da istemiyor. Sonuçta birtakım engellere sahiptir olduğunu biliyor. Ancak o hasta ya da mutsuz olmadığının bilinmesini istiyor.

Ahsen, karşısında çok dikkatli ve özenli olmaya çalışanları hiç anlayamıyor. Diğer insanlarla nasıl konuşuluyorsa onunla da öyle konuşmalarını istiyor. Kelimeleri vurgulayarak veya yüksek sesle konuşmayı anlamsız buluyor, çünkü onun duyma sorunu yok! Ayrıca onun zeka ve algılama sorunu olduğunu ima eder gibi tane tane ve vurgulayarak konuşulmasını da istemiyor.

Tekerlekli sandalyede olduğundan dolayı ona yardım etmek amacıyla aniden atılmamalarını; onun yardım istemesini beklemelerini istiyor. Eğer yardım istiyorsa kendi söylüyor ve yardım edecek kişiyi kendi yönlendiriyor. Tekerlekli sandalyesine aniden yaslanılması ve dokunulması onu rahatsız edebiliyor.

Tekerlekli sandalyede olduğu için onunla konuşan kişinin tam karşısında, rahatlıkla göreceği şekilde durması gerekiyor. Sanıldığının aksine Ahsen engeliyle ilgili soru sorulmasından rahatsız olmuyor. Sadece soruyu samimiyetle, uygun bir dille sormalarını bekliyor...

 ALİYE YÜCEL

2 yorum:

  1. bazılarımız doğuştan bazılarımız sonradan engelliyiz hepimiz insanız bazılarımız tekdüze hiç düşünmeyen çoğumuzsa her şeyi irdeleyen düşüncetarzımız yumuşak mizaçlı bazılarımızda sıkıntılı her şeye bağıran isyan edendeğişik mizaçlıyızengellerimizi düşünmeden içimizde yanan kor halindeki ateşin patlamaya hazırhaleti ruhuyemizi zor kontrol edendeğişik insanlarız toplum acıyarak yada bir fazlalık gibi görsede biz aldırmadan yolumuza devam etmeyi yeğleriz bazende isyanımızı yüzlerinehaykırırız geçinip gidiyoruz diyemem her çağda dışlandık dışlanmaya devam ediyoruzsoryunlarımızın çözülmesi ufak detaylarla çözülsede kimsenin umurunda değil ve devam etmeside normal biz işin duygusal yönünü görmeye çalışıyoruz gene olmuyor sakatlık engelliye devrolsada durum hep aynı noktadave ben küçüğe başarılar diliyorom bir gerçeğe hiç unutmamalıyız kendi ayaklarımzın üstünde durmalı ve kimseye aldırış etmeden egelli olduğumuzu farkında olmalı kimseyede ihtiyacımızın abartılacak şekil de muhtaç olmadığımızı bilmeleri gerek diye düşünüyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Yorum ve iyi dilekleriniz için çok teşekkürler... Her şey gönlünüzce olsun. Selamlar...

      Sil