“Engelli öğretmen…”, “Engelli öğretmen atamaları…” cümlelerini
duyunca hep içim sızlar. Engelli olduğu için öğretmen olamayanlardan biri de
benim… Fakülteyi bitirdiğim yıllarda engellilere öğretmenlik hakkı verilmemişti.
Gerekçe olarak “Öğrencilerin psikolojisi bozulur ve alay ederler…” gibi
söylentiler vardı. Gerekçeler için neden böyle deniliyordu ve ne derece
doğrudur bilemem ama engellilere öğretmenlik yapma hakkı verilmiyordu.
Yıllar boyu hep mesleğimi, nerede çalıştığımı ve ne iş yaptığımı
soranlara şöyle bir cümle ile başlıyordum “Aslında öğretmenlik yapmam lazımdı.
Ama benim mezun olduğum yıllarda engellilere öğretmenlik hakkı tanınmıyordu. Bu
yüzden öğretmenlik yapamadım ve dergide çalışmaya başladım…”
İlginç değil mi? Üstelik fakülteden diploma almak için bir okulda
staj yapmak gerekiyordu. Hatta öğretmenlik yapamayacağımı bildiğim için staj
yapmasam olur mu diye fakülte yönetimine sormuşum. Ama mümkün olmadığını
diplomayı almak için mutlaka stajyer öğretmenlik yapmam gerektiğini söylediler.
Yaptım da… Çok güzel bir stajyer öğretmenlik dönemi geçirdim.
Hiç unutamadığım bir anımda staj yaptığım okulun müdürünün “Keşke
öğretmen olabilseydiniz. Öğrenciler çok şey kaybedecek…” demesi olmuştu.
Öğrenciler ne kaybetti bilemem ama ben çok şey kaybettim bundan eminim...
Eğitimini aldığım dalda öğretmen olsaydım. Mesleğimi icra ederek öğrencilere
bildiklerimi, öğrendiklerimi aktarsaydım, kendimi bu konuda ne kadar çok
geliştirecektim. Ne güzel bir hayatım olacaktı.
Öğretmenlik yapamadım ve medyada çalıştım. Bu sektörde de severek
çalıştım. Zaten bu alanda çalışmak için çaba gösterdim. Şansım da yaver gitti
çalışabildim. Ama öğretmen olup, öğretmenlik yapabileceğini bilip yapamamak hep
içimde bir ukde oldu. Belki bu ukde kendi adıma da değil. Bütün engelliler
adınaydı…
Engellisin öğretmen olamıyorsun. Sebep öğrencilerin psikolojisi
bozulur! Bu nasıl bir psikoloji? Hayatlarında hiç mi engelli birini görmüyorlar
ya da ömür boyu hiç mi görmeyecekler? Bu engelli kişi onların öğretmenleri olsa
ne olur? Belki de sanılanın aksine çok olumlu bir etki bırakır... Örnek olur…
Engellisin öğretmen olamıyorsun. Sebep alay ederler! Öğrencilerin
birçoğu öğretmenleriyle alay etmeye ve lakap takmaya meyillidir. Bu bilinen bir
gerçek… Hiçbir engeli ve kusuru olmayan öğretmenlere bile lakap takıp, alay
ederler. Varsın engelli öğretmenlere de topal, sağır, kör desinler! Kime ne?
Engelli öğretmenler bundan kaçmaz ki… Yıllarca bunları duymaya öyle alışkınlar olurlar
ki bir de öğrencilerden duymaları onları çok etkilemez!
Engellilerin öğretmenlik yapmasına eğer koşullar engelse bunu
düzeltmekte mümkün… Engelleri kaldırmak için çeşitli düzenlemeler yapılabilir. Engel
grubuna göre mimari düzenlemeler ve uygun donanımlar olabilir. Bütün bunlardan
sonra engellilerde öğretmenlik yapar. Engellilerden de öğretmen olur. Hem de
bal gibi olur!
Aliyeciğim elbette olur neden olmasın. Toplumca komplekslerimizden dolayı bir adım ileriye gidemiyoruz. Yok yok geniş bir görüş açısı malesef yok. Hala at gözlükleriyle bakmayı sürdürüyoruz hayata... Bazıları böyle gelmiş böyle gidecekler hayattan. Ama sen üzülme, bir çok şeyin farkında olarak daha kaliteli yaşamaya çalışarak geçireceğiz biz ömrümüzü, onlar ise yaşlandıklarında anlayacaklar dünyanın kaç bucak olduğunu. Sevgiler,
YanıtlaSil
YanıtlaSilYazının başında engelli arkadaşlarımızın öğretmen olamama gerekçesini yazmışsınız.
“Öğrencilerin psikolojisi bozulur ve alay ederler…”
Öğrencilerin psikolojisinin bozulacağı falan yok. Bu hayatın bir gerçeği. Ama malesef alay ederler kısmına bir şey diyemeyeceğim. Mesela ben ilkokulda diğer arkadaşlarımdan biraz ufak görünürdüm. O yüzden bana sınıfta 4 tane aynı isimden çocuk olunca "küçük ..." diye hitap ediyorlardı ki bu hiç hoşuma gitmezdi. Herkes eğleniyordu da bir ben üzülüyordum nedense. Engelli olun veya olmayın, insanlar alay etmek üzere yetiştiriliyorlar. İslam ahlakıyla yetiştirilemiyor kısacası.